Amerika ve Güney Kore gümrük savaşını masada kılıç kuşanarak sürdürüyor

Tarifelerle kavga bitmedi ama iki taraf da el sıkışmaya hevesli görünüyor. Yoksa yeni sezon başlıyor?

Washington ve Seul, yine el ele verip ‘Hadi şu tarifeleri bir düzleyelim’ demeye karar verdi. Evet, iki dost (!) ülkenin ticaret bakanları bir araya geldi ve şaşıracaksın ama… tarifeler hâlâ masada. Kimse ‘Biz bunları kaldıralım’ demiyor ama en azından poz verip niyet beyanı yapıyorlar.

Görüşmenin özeti şu: ‘Biz bu tarifeleri er ya da geç düz yapacağız, mümkünse çabuk.’ Hatta ellerinde zaman makinesi olsa, muhtemelen çoktan çözüp LinkedIn profillerine “Tarife Anlaşması: Done ✅” yazmışlardı. Ama gerçek dünyada işler öyle hızlı yürümüyor. Hele ki Amerikan bürokrasisiyle ve Kore diplomasisiyle uğraşıyorsan, tablo biraz Word tablosuna dönebiliyor, kaydırmalı, hücre hücre ilerleyen bir irade savaşı.

Peki bu anlaşma neden önemli? Çünkü hem Amerika hem Güney Kore diyor ki ‘ekonomi bizim işimiz, ama drama da bizde’. Tarife tartışmaları yıllardır ‘Friends’ gibi sezon sezon uzuyor. Bir görüyorsun ithalat vergisi bıçak gibi kesiliyor, bir sonraki bölümde ‘Sen bana bunu nasıl yaparsın?’ havası. Tam bir aşk-nefret ilişkisi. Son bölümde, taraflar tekrar ofis odalarında bir araya gelip ‘arasak mı, aramasak mı?’ triplerine girdi. Bu kez biraz daha ciddi gibiler.

Her iki bakan da süreci hızlandırma sözü verdi. Tabii hızdan kasıt, Netflix’te 1.25 hızda izlemek değil. Daha çok, politik zemin kaymadan, lobilerin homurtuları yükselmeden kenardan kenardan ilerleme yöntemi. Eh, herkesin ajandası yoğun, seçim maratonları koşuyor, içeriden gelen baskılar da cabası.

Bu işin ucunda ne var? En azından bazı ürünlerin fiyatları indirime gidebilir, ticaret biraz daha akabilir. Ama önce taraflar “tamam” desin. Yoksa yine beş sene sonra “Yine masaya oturdular” başlığıyla karşına çıkabilir bu konu. Gerçi o zamana kadar yeni bir dizi daha başlar, belki de adı bu olur. ‘Tariff: The Series’.

Şimdilik durum bu. Sıradaki toplantıya kadar gözler bakanlarda, kulaklar ise ‘anlaşma yakın mı?’ fısıltılarında. Sıkı takipte kal, kim bilir ne zaman “Mutlu Son” gelir.